Koşmak!

Hayatımda yapmayı çok istediklerimin arasındaydı. İsteyip de ertelediklerimin arasındaydı demek daha doğru. Yapamam, olur mu ki soruları kurcalarken aklımı, cesaretimi topladım. "Bu sene deneyeceğim" dedim veee Adım Adıma kaydoldum!

Kendimce küçük çaplı koşmalı bir antrenman yaptım bayramda ama bugün ilk kez Adım Adımcılarla Belgrad ormanında koşuya katıldım, daha doğrusu yedi kişilik "TEMA Can" ekibiyle katıldık ;) Bugün Adım Adım'ın her Cumartesi düzenlediği antrenmanı değil de herkesin kendisini deneyeceği yarış vardı. Ben daha yolun çok başındayım, antrenman yapmam lazım :) Tabi bi' de ansızın ortaya çıkan bel ağrımın nedeni araştırmam lazım.

Belgrad'da sonbahar şahane!

Koşu başladı, koşmaya başladım. Koştum koştum koştum, 500 metreyi gördüm. Sevindim :) Sonra koştum, sonra yürüdüm, sonra koştum, sonra yürüdüm, sonra ara ara koştum, sonra yürüdüm, yürüdüm ve yürümeye devam ettim :)

500 metre tabelasını kesintisiz bir şekilde koşarak görmek bile benim için harika bir deneyimdi. 6 km'lik parkurun 2,5-3 km'sini koşarak geri kalanını yürüyerek tamamladım. Bizim ekibin sonuncusu oldum :)

Koştuğum km'yi arttırmak ilk hedefim, bakalım nasıl bir süreç beni bekliyor. 

Heyecanlıyım!

Şu anda evimde enerjik ve mutlu bir hisle koltuğumda dinleniyorum. Gözlerimi kapattığımda ağrıma değil de Belgrad'da dökülen yapraklar altında koşmanın, yürümenin verdiği mutluluğa odaklanıyorum.

Belki siz de koşmak, bu deneyimleri yaşamak istersiniz. Adım Adım'a alalım sizi o zaman ;)

Herkese güzel bir hafta sonu dilerim, 

Enerjik, mutlu, paylaşımlı ;)

Selçin